Çağdaş tombalanın kökenleri, Lo Giuoco del Lotto dItalia piyango oyununun tanıtıldığı 16. yüzyıl İtalya’sına kadar uzanır. Popüler şans oyunu, 1920’lerin sonlarında Beano adıyla Kuzey Amerika’ya tanıtıldı. Oyunun adının Bingo olarak değiştirilmesinden ve ABD genelinde popülaritesinin artmasından New York’lu bir oyuncak satıcısı sorumluydu.
18. yüzyılın sonlarında, orijinal İtalyan loto oyunu Fransa’ya ulaştı. Tarihsel kanıtlar, Le Lotto adlı bir oyunun, oyunu partilerde ve sosyal toplantılarda oynayan Fransız sosyetesi arasında popüler olduğunu gösteriyor.
Le Loto, üç sıra ve dokuz sütuna bölünmüş özel kartlarla oynanırdı
Le Loto, üç sıra ve dokuz sütuna bölünmüş özel kartlarla oynanırdı. Üç sütunun her biri 10 sayıdan oluşurken, her sütunda rastgele beş sayı ve dört boşluk bulunmaktadır. Her oyuncunun, arayan tarafından açıklanan numarayı işaretlemek için kullandığı farklı bir loto kartı vardı. Bir sırayı ilk kapatan oyuncu oyunu kazandı.
19. yüzyıla gelindiğinde loto oyunu tüm Avrupa’ya yayılmış ve didaktik bir çocuk oyunu olarak hizmet vermeye başlamıştır. 1850’lerde, birkaç eğitici loto oyunu Alman oyuncak pazarına girmişti. Loto oyunlarının amacı, çocuklara kelimeleri nasıl heceleyeceklerini, sayıları nasıl çarpacaklarını vb. öğretmekti.
1920’lerde, loto oyununun beano olarak bilinen benzer bir versiyonu, ABD’deki ilçe fuarlarında popülerdi
1920’lerde, loto oyununun beano olarak bilinen benzer bir versiyonu, ABD’deki ilçe fuarlarında popülerdi. Beano’da oyuncular, çağrılan numarayı işaretlemek için kartlarının üzerine fasulye yerleştirdiler. Kartındaki bir sırayı tamamlayan ilk oyuncu, Aralık 1929’da bir gece, Edwin S. Lowe adlı bir New Yorker oyuncak satıcısının Georgia, Jacksonville dışındaki bir ülke fuarını ziyaret edene kadar Beano!
Lowe, New York’a dönerken kuru fasulye, kauçuk bir numaralandırma damgası ve karton dahil olmak üzere fasulye ekipmanı satın almıştı. Lowe, New York’taki evinde dostluk maçlarına ev sahipliği yapıyor. Bir oyun sırasında, tam bir sırayı tamamlamayı başaran heyecanlı bir kazanan, Beano yerine Bingo’yu kekeledi. Heyecanlı kekeme kızı dinleyen Edwin S. Lowe’un düşünceleri uçup gitti. Lowe, Bingo olarak adlandırılacak yeni bir oyun geliştirmeye karar verdi.
Lowe’un Bingo oyunu piyasada ilk adımlarını atarken, Pensilvanya’lı bir rahip Lowe’dan oyunu hayır amaçlı kullanmasını istedi
Lowe’un Bingo oyunu piyasada ilk adımlarını atarken, Pensilvanya’lı bir rahip Lowe’dan oyunu hayır amaçlı kullanmasını istedi. Kısa bir deneme süresinden sonra rahip, tombala oyununun kiliselerin para kaybetmesine neden olduğunu öğrenmişti. Tombala kartlarının çeşitliliği sınırlı olduğundan, her bingo oyunu beşten fazla kazananla sonuçlandı.
Oyunu geliştirmek ve kazanma olasılığını azaltmak için Lowe, Columbia Üniversitesi’nden bir matematikçi olan Prof. Carl Leffler ile görüştü. Leffler’den, her biri benzersiz sayı kombinasyonuna sahip olacak daha çeşitli bingo kartları oluşturması istendi. 1930’da Lowe’un 6.000 tombala kartı vardı ve Prof. Leffler delirdi.
O zamandan beri, bir bağış toplama etkinliği olarak bingo oyununun popülaritesi artmaya devam etti
O zamandan beri, bir bağış toplama etkinliği olarak bingo oyununun popülaritesi artmaya devam etti. Beş yıldan kısa bir süre içinde, Kuzey Amerika’da haftalık yaklaşık 10.000 bingo oyunu oynandı. Lowe’un şirketi, birkaç bin çalışanı istihdam edecek ve günde 24 saat 60’tan fazla baskı makinesini işgal edecek şekilde büyüdü.
Bingo artık dünyanın en popüler şans oyunlarından biridir. ABD, İngiltere, Avustralya, Yeni Zelanda ve dünyanın diğer bölgelerindeki kiliselerde, okullarda, yerel tombala salonlarında ve kara tabanlı kumarhanelerde oynanır.